گیلکی زوان ٚ آمۊجش

در زبان گیلکی گاهی برای یک کلمه در گویش‌های مختلف طیفی مانند این را شاهدیم: «رندی/ بیشتی/ بۊنه/ سؤخته» معادل "ته‌دیگ" در زبان فارسی یا «کیجه/ کیله/ لاکۊ/ کؤر» معادل "girl" در زبان انگلیسی، «گت/ پیلا»، «گیریه، بۊرمه»، «زاک، وچه» و ... .

زبان گیلکی میراث مشترک تمامی گیلکی‌زبان‌ها است. هر یک از گویشوران این زبان به یک اندازه صاحب این میراث زبانی هستند و به یک اندازه در برابر آن مسئولند. ازاین‌رو، واژگان این زبان را به گیلانی و مازندرانی دسته‌بندی کردن سبب سُستی این زبان خواهد شد. واژه‌های این زبان از هر دیاری که آمده باشند از آن همه‌ی گیلکی‌زبانان است، نه منطقه‌ای خاص.

حساسیت رو اینکه فلان واژه گیلانی هست یا مازندرانی، کمکی به زبان گیلکی نخواهد کرد. شایسته است این حساسیت‌ها کنار گذاشته شود و حتی گاه از آن واژه‌ها استفاده شود. چه اشکالی دارد در جملات خود گاهی «گت» بگوییم و گاهی «پیلا»؟ چیزی که محرز است هر دو به یک میزان گیلکی‌اند و به یک میزان زیبا.