ثبت واژه «تمۊش» در متون قدیمی
⚡️در فارسی تهرانی به این میوه «تمشک» میگویند. این کلمه در واقع وامگیری ناقصی از زبان گیلکی است. در گویشهای مختلف زبان گیلکی به گیاه این میوه و به طور عام بوتههای خاردار دیگر «تمشک، تمۊشک، تمش، تمۊش» گفته میشود و میوهٔ آن «لبلبۊ، تمشدۊن، تمشکدؤنه، بۊلۊش، ولش» نامیده میشود.
تصویر ازکتاب «تحفة المؤمنین» نوشته «محمد مؤمن حسینی دیلمی تنکابنی» است.
📜 «تمۊش» اسم دیلمی «علیق» است.
📜 «تمش دانه»، «توت العلیق» را گویند.
💡«علیق» و «تۊت العلیق» در زبان عربی به ترتیب به معنای گیاه و میوهٔ تمشک است.
💡«تمشک» در زبان فارسی دخیل از زبان گیلکی است.
💡«تۊت» در زبانهای ایرانی دخیل از زبانهای سامی است!