فصل دوم (قسمت دوم)
قسمت اول از فصل دوم رو از اینجا پى بگیرید.
قسمت دوم:
علامت مفعول در زبان فارسی «را» و در فارسی عامیانه «رو» میباشد. در زبان گیلکی و در گویش شرق گیلان علامت مفعول «شوا (Ө)» هست که ما در این آموزش از کسره به همراه «ه» (--ِه) به عنوان شوا به کار خواهیم بُرد. مثلا:
*کتابِه (کتاب را) Kөtabө
*لیوانِه (لیوان را) Livanө
توجه باید داشت که تنها تا زمانی علامت مفعول در زبان گیلکی «--ِه» میباشد که مفعول به حروف بیصدا ختم شده باشد! مثلا:
در هر دو مثال قبل، مفعول به حرف بیصدا ختم شده بود! کتاب به «ب» و لیوان به «ن» که بیصدا هستند.
تذکر: در مواردی که مفعول به حروف صدادار «او، اى، الف، -ِه، ئه» ختم شود علامت مفعول تغییر خواهد کرد که در ادامه چندی این تغییرات رو خواهیم گفت.
*مَرِه تِشنأ هیسِه (من رو تشنه است/ تشنمه)
*مَرِه (من رو/ به من)
*مَرِه آو وأنِه (من رو آب میخواهد/ آب میل دارم)
*مو آو خأنِم (من آب میخوام)
*او آوِه هَدی مَرِه (اون آب رو بده به من)
*هَدی (بده)
*هَدی مَرِه (بده به من)
*آو (آب)
*آوِه (آب رو)
*او آوِه (اون آب رو)
*او آوِه هَدی (اون آب رو بده)
*او آوِه هَدی مَرِه (اون آب رو بده به من)
*سَردِ آو (آب سرد)
*او سردِ آوِه هَدی مَرِه (اون آب سرد رو بده به من)
*او زَردِ کتابِه هَدی مَرِه (اون کتاب زرد رو بده به من)
*کتابِه (کتاب رو)
*زَردِ کتاب (کتاب زرد)
*زَردِ کتابِه (کتاب زرد رو)
*او زردِ کتابِه (اون کتاب زرد رو)
*او زَردِ کتابِه هَدی مَرِه (اون کتاب زرد رو بده به من)
*او زردِ لیوانِه هَدی مَرِه (اون لیوان زرد رو بده به من)
*او لیوانِه هَدی مَرِه (اون لیوان رو بده به من)
*کِمی لیوانِه؟ (کدوم لیوان رو؟)
*کِمی لیوانِه هَدِم تِرِه؟ (کدوم لیوان رو بدم به تو؟)
*زَردِ لیوان (لیوان زرد)
*زِردِ لیوانِه هَدی مَرِه (لیوان زرد رو بده به من)
*کِمتان؟ (کدوم یکی؟)
*زردِ لیوان (لیوان زرد)
*کِمی لیوان؟ (کدوم لیوان؟)
*سبزِ لیوان (لیوان سبز)
*سؤرخِ لیوان (لیوان قرمز)
*آبی لیوان (لیوان آبی)
*سیا لیوان (لیوان سیاه)
*سِوید لیوان (لیوان سفید)
*هَدی مَرِه (بده به من)
*هَدِم تِرِه؟ (بدم به تو؟)
*هَدِم؟ (بدم؟)
*نَه، نَدی مَرِه (نه، نده به من)
*چِرِه نَدِم؟ (چرا ندم؟)
*واقعاً نَدِم؟ (واقعاً ندم؟)
*آها نَدی (آره ندی)
*ولی مو هَدِنِم (ولی من میدم)
*هَدِنِم (میدم)
*مو هَدِنِم (من میدم)
*ولی مو نِخأنِم! (ولی من نمیخوام!)
*مَرِه حَلی نؤبونِه! مو هَدِنِم (ولی من رو حالی نمیشه! من میدم)
*خؤ هَدی (خوب بده)
*نَدِنِم (نمیدم)
*نِخأنِم (نمیخوام)
*نوخؤرِنِم (نمیخورم)
*نؤبونِه (نمیشه)
*او آوِه هَدی مَرِه (اون آب رو بده به من)
*نِخأنِم نَدِنِم (نمیخوام نمیدم)
*نؤبونِه کِه، هَدی دِه (نمیشه که، بده دیگه)
*مو نَه آوِه تِرِه هَدِنِم، نَه لیوانِه (نه آب رو به تو میدم، نه لیوان رو)
*خؤ نَدی! عُقدهِیی (خوب نده! عُقدهای).
*أسأ مَرِه تشنأ نیِه (اصن من رو تشنه نیست/ اصن تشنهام نیست)
*أسأ مَرِه تشنأ نؤبؤ (اصن من رو تشنه نبود/ اصن تشنهام نبود)
*أسأ (اصن)
*نیِه (نیست)/ هیسِه (هست)
*نؤبؤ (نبود)/ بؤ (بود)
*أسأ تِرِه تِشنأ بؤ؟ (اصن تو رو تشنه بود/ اصن تشنهات بود؟)
*آها بؤ ولی الان دِه نیِه (آره بود ولی الان دیگه نیست)
*الان مَرِه وِشنأ هیسِه! (الان من رو گرسنه است/ الان من گرسنهام است!)
*جا سَر الان مَرِه وِشنأ هیسِه! (بجاش الان من رو گرسنه است/ بجاش الان من گرسنهامه!)
*جا سَر (بجاش)
*چی خأنی تِرِه هَدِم؟ (چی میخوای بهت بدم؟)
*مو یِتِه مورغؤنِهدیشکین خأنِم (من یه نیمرو میخوام)
*مورغؤنِهدیشکین (نیمرو) Murqönө-diškin
*مورغؤنهدیشکین خؤرِنی؟ (نیمرو میخوری؟)
*مورغؤنِه دأری؟ (تخممرغ داری؟)
*مورغؤنِه (تخممرغ)
*مو خألی یِتِه مورغؤنهدیشکین خؤرِنِم! مَرِه هَدِنی؟ (من فقط یه نیمرو میخورم! بهم میدی؟)
*مَرِه هَدِنی؟ (بهم میدی؟)
*آها تِرِه هَدِنِم (آره بهت میدم)
*نَه تِرِه نَدِنِم (نَه بهت نمیدم)
*چِرِه مَرِه نَدِنی؟ (چرا بهم نمیدی؟)
*چؤن تِرِه دوس نِدأرِم (چون تو رو دوست ندارم/ چون دوسِت ندارم)
*ولی مو تِرِه خِیلی دوس دأرِم (ولی من تو رو خیلی دوس دارم)
*ولی جا سَر مو تِرِه خِیلی دوس دأرِم (ولی بجاش من تو رو خیلی دوس دارم)
*تو چِرِه مَرِه دوس نِدأری؟ (تو چرا من رو دوست نداری/ تو چرا دوسَم نداری؟)
*نِدأری (نداری)
*دأری؟ (داری)
*دوس دأری؟ (دوست داری؟)
*مَرِه دوس دأری؟ (من رو دوست داری/ دوسَم داری؟)
*تو مَرِه دوس دأری؟ (تو من رو دوس داری/ تو دوسَم داری؟)
*آها جؤن، مو تِرِه دوس دأرِم (آره جونم، من تو رو دوست دارم/ آره عشقم، من دوسِت دارم)
*مو تِرِه خِیلی دوس دأرِم (من تو رو خیلی دوست دارم/ من خیلی دوسِت دارم)
*تو چی؟ تو مَرِه دوس دأری؟ (تو چی تو من رو دوست داری/ تو چی؟ تو دوسَم داری؟)
*آها! مَرأنی (آره! من هم)
*مرأنی تِرِه دوس دأرِم (من هم تو رو دوس دارم/ منم دوسِت دارم)
*مو ویشتر تِرِه دوس دأرِم (من بیشتر تو رو دوس دارم/ من بیشتر دوسِت دارم)
*مو تِرِه خأنِم (من تو رو میخوام)
*تو مَرِه خأنی؟ (تو من رو میخوای؟)
*آها مَرأنی تِرِه خأنِم (آره منم تو رو میخوام)
*مو چأیی أنی خأنِم (من چای هم میخوام)
*مو چأیی نِخأنِم! جا سَر یِتِه لیوان آو خأنِم (من چای نمیخوام! بجاش یک لیوان آب میخوام)
*جا سَر (بجاش)
*چأیی جا سَر (بجای چای)
*مو چأیی جا سَر، قهوه خأنِم (من بجای چای، قهوه میخوام)
*مو قهوه جا سَر، چأیی خؤرِنِم (من بجای قهوه، چای میخورم)
** جمعبندی **
هَدی مَرِه (بده به من)/ هَدِم تِرِه (بدم به تو)
کِتابِه (کتاب رو)/ لیوانِه (لیوان رو)/ آوِه (آب رو)
هَدِنی مَرِه (میدی به من)/ هَدِنِم تِرِه (میدم به تو)
؛؛؛
کِمتان (کدوم یکی)/ کِمی رَنگ (کدوم رنگ)
مورغؤنِه (تخممرغ)/ مورغؤنِهدیشکین (نیمرو)
تِرِه دوس دأرِم (دوسِت دارم)/ مَرِه دوس دأری (دوسَم داری)
؛؛؛
ویشتَر (بیشتر)/ دوس دأشتِن (دوست داشتن)
بؤ (بود)/ نؤبؤ (نبود)
جا سَر (بجاش)/ قهوه جا سَر (بجای قهوه)
می جا سر (بجای من)/ تی جا سر (بجای تو)
** ××× **
مکالمه:
نکته: «دیکاندار» به معنای مغازهدار، و «هئنکَس» به معنای خریدار میباشد. «آبرار» به معنای همان برادر هستش ولی نسبت به «برأر» کمی احتراماش بیشتره.
مغازۀ شمارۀ یک:
دیکاندار: چی خأنی آبرأر؟ (چی میخوای دادش؟)
هئنکَس: مو یِتِه خودکار خأنِم (من یه خودکار میخوام)
دیکاندار: کِمی رنگِه خأنی؟ (کدوم رنگ رو میخوای؟)
هئنکَس: سیا بؤبون (سیاه باشه)
دیکاندار: سیا ندأرم آبی بؤبون ایرادی دأرِه؟ (سیاه ندارم آبی باشه ایرادی داره؟)
هئنکَس: نَه جؤن، خألی سؤرخ نؤبون! (نه جونم، فقط قرمز نباشه)
دیکاندار: نَه سؤرخ نیِه (نه قرمز نیست)
مغازۀ شمارۀ دو:
دیکاندار: خورد دأری؟ (خورد داری؟)
هئنکَس: خألی دو تِه پنج تومؤنی دأرِم (فقط دو تا پنج تومانی دارم)
دیکاندار: خؤ تو تی پولانِه هَدی مَرِه تا مو تِرِه یِتِه دَه هزار تومؤنی هَدِم (خوب تو پولهات رو بده به من تا من به تو یه ده هزار تومانی بدم)
مغازۀ شمارۀ سه:
هئنکَس: مورغؤنِه دأرین؟ (تخممرغ دارید؟)
دیکاندار: آها جؤن، چند تِه خأنی؟ (آره جونم، چند تا میخوای؟)
هئنکَس: دَه تِه (ده تا)