شاهدی بر استفاده زبان گیلکی در امور تحصیلی
جمعه, ۱۰ خرداد ۱۳۹۸، ۰۵:۴۰ ب.ظ
⚡️ این برگی از کتاب «الکفایة فى علم اعراب» است که برای یادگیری زبان عربی تدریس میشده. عبارات گیلکی نوشته شده در سطور مؤید این است که پیش از اشغال صفویه، در مدارس گیلان و مازندران درسها به زبان گیلکی ارائه میشده...
💡کلمات و عبارات آمده در این صفحه:
🔴 عربی/ گیلکی/ فارسی
🔵 طلل/ سرا رچه/ سکوی خانه
🔵 موحشا/ بدرد اورا/ موحش، ترسناک
🔵 قدیم/ کهون/ قدیم، کهن
🔵 اسحم/ سیاه میه/ ابر سیاه
🔵 مستدیم/ وارون ریج/دائمی، باران ریز
🔵 هم/ اوشان/ آنها
🔵 یلعبون/ کاکیکنا بون/بازی کننده باشند
🔵 (مفهۊم جمله)/ ناگاه/ ناگهان
🔵 نائمون/ ختون بو/خوابیدگان باشد
🔵 الا استمعوه/ الا اورا گوش واکنن/ الا به او گۊش دهندگانند
🔵 عفاها/ ورا ببسرده بو/ آن را مندرس کرده باشد
⚡️اخر ای نؤسخه تاتایی' بئینین (دریافت) ظاهرا «طلل» ٚواسر اول «سرا رجه» بنویشته بؤبه ایمه دۊمبالتر دۊتته دئه نؤطقه اۊن ٚره بنأن. گیلکی دل هم «رج» هم «رچ» دره که «ردیف، راس ؤ...» مفاهیم ٚره استفاده بۊن... گیلان ؤ مازندران ٚ مئن بعضی محلان ٚورۊدی' «رجه» گؤن که معمۊلا «راسته ای هیسه که محل' رسه» ... فؤلکلؤر ٚ ترانهئان ٚمئن انی «دیلمان ٚرجه» ؤ «سلمبار ٚرجه» هی مفهۊم' رسانن.
⚡️«کاکی»' ایمرۊجین گۊیشان ٚدل «کا» ، «کایی»، «کئی» ؤ «کئه» گۊنن .
پیشتر بؤگۊته بئیم که «کاکرۊن= جایی که اۊیندر بازی کۊنن»
💡کاکرۊن' ایته واشکاته شئه: کا+کر+ۊن
«کر / گر» پسوندی هیسه که فاعلی صفت ساجه ؤ «ۊن/ؤن/ان»، جا پسوند هیسه.
✍ فرهنگ
این به زبان دیلمی هست آن زمان زبانی به نام گیلکی هنوز وجود نداشت. نویسندگان قدیم دیلم همگی زبانشان را دیلمی می نامیدند الانم در منطقه دیلم مردم زبانشون را دیلمانی و گالشی و تاتی مینامند و کسی از نام جعلی گیلکی استفاده نمیکند.
مردم رودبار و خورگام و کلیشم و جیرنده زبانشان را تاتی مینامند.
مردم سیاهکل و اشکورات و رحمت آباد زبانشان را گالشی مینامند.
بخشی از سکنه سیاهکل از نام دیلمانی استفاده میکنند.
گالشان یعنی دیلمیان کوهنشین رامسر و تنکابن زبانشان را گالشی مینامند.