دۊتته نامه
دۊتته نامه (۱۸۸۴)
بؤگۊته‌کس: آنتؤن چخؤو
یکۊمی نامه
مۊضۊع: جدی
مهربان عامۊ جان، آنیسیم پترؤویچ!
دأبیسؤن شیمی همشهری بۊمأبؤ می ورجه. وی گبان ٚ جی مۊ واخۊوآبؤم که شیمی همسئه، یعنی آقاى مۊرداچویچ، اخیراً خاریجˇ جی وگردسئه. واغ آبؤم، چؤن که دئسالان بیشتؤوسه بؤم بخیاله ایشۊن خۊ خانواده همرأ قصد دأشتن همیشکˇ وأسر بؤشۊن خاریج!
مهربان عامۊ جان، حتی أخر شیمی برأرزهء یه‌مینه أنی دۊس دأرین لطفا آقاى مۊرداچویچˇ دئن بیشین ؤ مره وی لاکۊ «ماچنکا» حال ؤ احوال ٚ جی واخۊوآکۊنین. اجازه خأنم می یته رازء شمره ره واگؤم. خألی شمره هیسه که تۊنم اعتماد بؤکۊنم. مۊ ماچنکاء دۊس دأرم. خیلی خیلی وره دۊس دأرم، حتی خۊ جؤن ٚ جی ویشتر وی خاطرء خأنم! حتی شیش سال جۊدایی یه‌پاره وی خاطرء می وأسر کم‌آنؤگۊده. خاهش کۊنم مره وی اؤضاع ؤ احوال ٚ جی واخۊوآکۊنین. بنویسین چی وضعی مئن وره بئدین؛ آیا مره یادآنؤگۊده ؤ هلأ مره دئبارˇ مۊسؤن دۊس دأره؟ آیا اشکالی نئینین مۊ وی همرأ مکاتبهء سرأگیرم؟ وی رۊج ؤ رۊجیارˇ جی بقایده سر دربیأرین ؤ یته نامه مئن یته جامع آوج مره هدین.
وره بؤگین که مۊ د اۊ خۊجیر ٚ دانشجۊ ؤ دئوختˇ بی‌نوا نیئم. ایسه د مۊ دادگؤستری وکیلˇ پایه یک هیسم، اداری سابقه دأرم ؤ پۊلدار وکته‌ٰم.. خۊلاصه اینکه خألی اۊن هیسه که تۊنه می خۊشبختیء دۊرۊس‌آکۊنه.. خألی اۊن!
شیمی آوج ٚ رفاق ٚ مئن، شیمی دسسانء خۊش‌أدنم
"شیمی برأرزه، ولادمیر گرچنو"
دومی نامه
مۊضۊع: جامع آوج
برأرزه جان، خۊجیر ولادمیر!
هۊ رۊج ٚ فردهٰ‌یی که تی نامه می دس برسئه، بؤشؤم آقاى مۊرداچویچˇ ورجه. چی خۊجیری مرکه بؤ! هرچند این چند سالئه مئن پیر ؤ مۊ سیفید بؤبؤ بؤ، ولی مره که وی دئباری رخاو بؤم، هلأ یادآنؤگۊده بؤ. اۊ وخت که وی خؤنه ور برسئم، مره کشه‌أگیت ؤ یه‌پاره می دیمء بپیرأس، ایمه جیر بگیته صدا همرأ بؤگۊت: «شرمنده، حضرت عالیء بجا نیأرم!» اما تا خۊ نامء بیأردم، هنده مره کشه‌أگیت ؤ بؤگۊت: «ایسه مره یاد بۊمأ!» چی خۊجیری مرکه! مشرۊب بیأردن ؤ یته مزه أنی اۊنˇ ور. ایمه یه چند ساعت ورقˇ همرأ خۊ سرء گرم بؤگۊدیم. آقاى مۊرداچویچ، گب‌پچ ؤ بذله‌گۊ هیسه ؤ می وأسه خاریجˇ ممالک ٚ خبری گب بزأ ؤ خۊ گب‌پچی همرأ آلمانˇ رسم ؤ رسۊماتˇ جی، کُلی مره خنده بدأ. ولی گۊت که آلمانی‌ئن، علۊمی زمینه مئن پیشرفت بؤگۊده‌ٰن. ایمه، یته عکس أنی مره نشؤن بدأ که ایتالیا مئن وگردˇ سر بهئه بؤ: یته زنکه تاتایی، ایواوده ؤ ناشایس ٚ لباسˇ همرأ.
ماچنکاء أنی بئدئم. یته نیمرنگ ٚ تۊمان‌پیرأن دؤگۊده بؤ ؤ یه زبیل جواهرات خؤر' درگئنته دأشت. تره یادآنؤگۊده بؤ ؤ حتى وختی که تی جی ؤ تی حال ؤ رۊج ٚ جی خبر گیته دؤبؤ، وی چۊشمانˇ دل آسۊره دکت. تی نامه رفاق هیسئه ؤ اۊ حس ؤ حالیء که اۊنء دأری ؤ هیجۊر اینکه وره یاد دبی جی تشکر بؤگۊد. بنویشته بی که اداری سابقه دأری، پۊل أنی دأری! تی پۊلانء جانˇ قۊربان هچی خرج نؤکۊن ؤ یته خۊجیر ٚ رفتار بدأر ؤ اسراف نؤکۊن. مرأنی جوانی سر، لذتˇ ره افراط گۊدم اما خألی یته کۊل ٚ وخت ٚ ره ؤ اۊن أنی خۊ خویشتن‌داری همرأ؛ این ٚ همرأ هنده أنی خۊ افراطی کاران ٚ جی پشیمانم. ناجه دأرم همیشک تی جؤن ساغ ببۊن ؤ تی سر سلامت.
"تی خیرخا عامۊ، آنیسیم گرچنو"
بعدالتحریر: تی نامه هرچند تا یه أندا مبهم ؤ نامفهۊم بؤ، اما روان ؤ دلچسب هیسه. اۊنء همسئه‌ٰن ٚ همهء نشؤن بدأم. هر کی که تی نامهء بۊخؤنده بؤگۊته تۊ یته شعرگۊ هیسی. حتی والؤدیا اۊن ٚ جی یته رۊنوشت تهیه بؤگۊده تا اۊنء چاپˇ ره رۊزنامه‌ٰنˇ ره بخسأنه. ماچنکا ؤ آلمانی اۊرماخر أنی، یعنی هۊنی که پارسال ماچنکا همرأ ازدواج بؤگۊد، تی نامهء بئدئن ؤ آلمانی اۊرماخر خؤندنˇ پسی اۊن ٚ جی یه کۊلبار تعریف بؤگۊده. ایسه د تی نامهء همه کسء نشؤن دنم ؤ اۊشانˇ ره خؤنم. یادآنؤکۊنی هنده أنی نامه بنویسی. تازه، خاویاری که آقاى مۊرداچویچˇ خؤنه مئن بۊخؤردیم خیلی خۊشمزه بؤ.
پایان.
